ลุงก็เล่าพร้อมน้ำตาให้ฟังว่า “ลุงชื่อลุงสมพงษ์ กลัดแก้ว อายุ 59 ปี และมีภรรยาชื่อ นางสาวประทวน เพ็งเลียม อายุประมาณ 42 ปี ถ้าลุงจำไม่ผิดนะ ที่บ้านลุงอยู่ด้วนกัน 4 คนบ้านลุงอยู่แถววัดสะกัดน้ำมัน มีลูกผู้หญิงเรียนอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม ส่วนลูกชายคนเล็กอายุ 9 ขวบเรียนที่โรงเรียนจ่าการบุญ รายได้หลักของลุงก็ได้เป็นยามที่ศูนย์อาหารไพริน ได้เงินเดือนละ 4,000 บาท หลังจากหักค่าข้าวแล้วและก็เสียค่าประกันสังคมบ้าง ส่วนป้าประทวน นั้นเป็นแม่ครัวอยู่ที่เดียวกัน ได้เงินเดือนก็เดือนละ 4,800 บาท ค่าใช้จ่ายหลักๆก็ให้ลูกสาวคนโตเดือนละ 2,000 บาท ค่าน้ำค่าไฟฟ้าที่บ้าน และค่าขึ้นรถประจำทางของลูกชายอีกเดือนละ 700 บาท และรายได้อีกอย่างนึงของลุงก็คือการขายขนมปังเนี่ยแหละ เมื่อก่อนลุงไม่ได้ขายขนมปังนะ เมื่อก่อนลุงขายกล้วยซึ่งกล้วยนั้นก็ตัดมาจากป่าแถวบ้าน ทุกๆ วันลุงจะขี่จักรยานเพื่อมาเป็นยามที่ศูนย์อาหารไพริน และก็นำกล้วยมาขาย มีโต๊ะอันนึงมาวางแล้วก็เก้าอี้มาตั้ง ขายได้บ้างไม่ได้บ้างก็หวังจะหาเงินให้ได้เยอะๆ เพราะเจ้าลูกชายคนเล็กมันยังเด็กส่วนลุงก็แก่มากแล้ว มีอยู่มาวันนึงก็มีนิสิตคนนึงมาซื้อกล้วย นิสิตของมอนอที่นี่แหละเป็นผู้หญิงบอกว่า “ลุงขายขนมปังสิ หนูจะช่วยลุงซื้อเอง” ลุงก็ได้เริ่มขายขนมปังตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแต่ลุงก็ไม่เคยคิดที่จะเลิกขายกล้วยของลุงนะ หลังจากนั้นลุงก็ได้ใช้ชีวิตของลุงเรื่อยมา ปกติแฟนลุงก็ไปหาหมออยู่เป็นประจำ หมอก็นัดเรื่อยๆ แต่ครั้งหลังสุดที่หมอบอกก็ช่วงก่อนวันเข้าพรรษา คราวนี้ไปหาหมอ หมอบอกว่าต้องนอนโรงพยาบาลแล้ว เพราะเป็นโรคไต หมอให้นอนเลย ลุงก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไร หมดเงินไป 18,000 บาท เป็นเงินเก็บทั้งหมดของลุงที่เก็บมานานมากแล้ว ซึ่งสำหรับคนอื่นมันอาจจะไม่มากเท่าไหร่ แต่ของลุงมันคือทั้งหมด ป้าต้องไปหาหมอเพื่อฟอกไตทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ซึ่งต้องเสียค่าใช้จ่ายครั้งละ 2,000 บาท พอดีเจ๊ที่เป็นเจ้าของที่ลุงทำงานอยู่กับเค้าบอกว่าให้เขียนกล่องบริจาค เจ๊เขียนกล่องมาให้เลยเป็นลายมือเจ๊ เพราะลุงก็ไม่ค่อยจะรู้หนังสือเท่าไหร่ ใครจะช่วยบริจาคก็ได้ อยู่ที่บ้านก็เป็นลูกจ้างเค้ารับจ้างก่อสร้างบ้างผสมปูนบ้าง ก่อนป้าป่วยก็ไม่มีปัญหาอะไร พอมีพอกิน ความรู้สึกตอนนี้ของลุงแย่มาก น้อยใจชีวิต ก็ไม่รู้ต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ลูกสาวก็ลำบากต้องไปรับจ้างเฝ้าคนไข้วันละ 200 บาท ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร ตอนนี้ที่ทำได้ก็คือขายขนมปังกับกล้วยไปเรื่อยๆ อยู่ศูนย์อาหารไพรินนี่ไปเรื่อยๆ เพราะลุงก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ทางประกันสังคมก็ไม่คืบหน้า ส่วนช่อง 7 นั้นบอกจะมาสัมภาษณ์ก็ไม่เห็นมาซักที แต่ลุงก็ต้องทำหน้าที่ของลุงต่อไป” และลุงสมพงษ์ยังได้บอกอีกว่า ลุงสงสารป้ามากกินก็ไม่ค่อยได้ ขนาดน้ำจะกินก็ต้องกินเป็นหยด วอนผู้ใจบุญทั้งหลายไม่ต้องมากมายอะไรขอแค่รักษาป้าให้ผ่านพ้นไปได้ทีละอาทิตย์ก็พอ ส่วนผู้ใดที่สนใจที่จะช่วยเหลือลุงสมพงษ์นั้น ลุงสมพงษ์ไม่มีเลขบัญชีธนาคารหรือโทรศัพท์มือถือลุงมีแต่กล่องรับบริจาคซึ่งจะวางไว้ที่ศูนย์อาหารไพรินเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น